share24.gr Μοιράσου την Ιδέα
Η παραλία της Omaha έγινε το θέατρο της αρχής του τέλους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, θέατρο μίας απίστευτα αιματηρής μάχης που εκτυλίχθηκε το πρωί της 6ης Ιουνίου 1944, μέρας γνωστής ως D-Day, δηλαδή Ημέρα της Κρίσης. Η παραλία Omaha έχει πλάτος 6 μίλια – και είναι η μεγαλύτερη από τις πέντε όμορες παραλίες. Η παραλία περικλείετο από λόφους που καθιστούσαν την περιοχή δυσπρόσιτη και δύσκολη να υποστεί επίθεση. Η αποστολή του Αμερικανικού Στρατού ήταν ακριβώς αυτή, έπρεπε να αποδείξουν πόσο δυσπρόσιτη ήταν για τον εχθρό.
Oι Γερμανοί είχαν οικοδομήσει εξαιρετικές αμυντικές κατασκευές γύρω από την Omaha. Ο Rommel είχε κατασκευάσει τα «δόντια του δράκου» πάνω στην παραλία, οχυρωματικά έργα τα οποία είχαν σχεδιαστεί για να χτυπήσουν αποβατικά σκάφη, οπότε ορισμένα έφεραν νάρκες. Στις κορυφές των λόφων είχαν κατασκευαστεί «βαρέως τύπου» αμυντικές φωλιές και η πλειονότητα των γερμανικών θέσεων ήταν συνδεδεμένη με ένα σύστημα τάφρων για καλύτερη μετακίνηση των στρατιωτών. Γύρω από την παραλία είχαν παραταχθεί σειρές πυροβόλων.
Τα πρώτα στρατεύματα που αντίκρυσαν του Γερμανούς ήταν αυτά του Πρώτου Τάγματος Στρατού των Η.Π.Α. (US 1st Army) υπό την ηγεσία του Omar Bradley. Η απόβαση στην παραλία είχε προγραμματιστεί γα τις 06.30 π.μ. Το σχέδιο ήταν να προσγειωθούν στρατεύματα πεζικού παράλληλα με θωρακισμένα αμφίβια οχήματα, τα τανκς Sherman. Μία τόσο ισχυρή θωρακισμένη δύναμη στην παραλία θα έδινε στους Αμερικάνους πολύ μεγαλύτερη δύναμη πυρός ενάντια στους Γερμανούς. Ωστόσο, τα Shermans (DD τανκς) δυστυχώς δεν τα κατάφεραν. Είναι πλέον γνωστό ότι τα 29 τανκς απελευθερώθηκαν από το αποβατικό σκάφος σε πολύ μεγάλη απόσταση από την παραλία. Η παλίρροια ήταν πολύ μεγαλύτερη από ό,τι είχαν υπολογίσει οι Αμερικανοί και όλα τα τανκς DD – εκτός από δύο – γέμισαν νερά πολύ σύντομα μετά την απομάκρυνση από το αποβατικό σκάφος. Μόλις άρχισαν να βουλιάζουν, δεν μπορούσε πλέον να γίνει τίποτα για να σωθούν οι χειριστές και οι στρατιώτες που βρίσκονταν μέσα. Ωστόσο, αυτό σήμαινε επίσης ότι τα στρατεύματα που βρίσκονταν πάνω στην παραλία περίμεναν κάλυψη από τα τεθωρακισμένα τανκς, κάλυψη ποτ δεν έλαβαν ποτέ!.
Ένα περαιτέρω πρόβλημα που αντιμετώπισαν οι Αμερικάνοι ήταν ότι πολλές μονάδες προσγειώθηκαν σε λανθασμένες περιοχές. Δυνατά παλιρροϊκά κύματα και άνεμοι παρέσυραν πολλά αποβατικά σκάφη εκτός γραμμής ελέγχου και όταν τα στρατεύματα πάτησαν στο έδαφος επικράτησε σύγχυση για το πού βρίσκονταν και τι εντολές έπρεπε να εκτελέσουν.
Η απόβαση στην Omaha έχει μείνει στη μνήμη των Αμερικανών περισσότερο για τις απώλειες που υπέστησαν. Οι θέσεις των γερμανικών πολυβόλων έβρισκαν αμέσως τον στόχο τους. Παρά το γεγονός ότι ο κυματοθραύστης προσέφερε κάποια μορφή προστασίας – το γεγονός ότι οι στρατιώτες έπρεπε να διασχίσουν την παραλία για να φτάσουν στον κυματοθραύστη ήταν θανατηφόρο!
Ο μόνος τρόπος να εγκαταλείψει κανείς την παραλία είναι να σκαρφαλώσει στους λόφους. Έτσι εγκατέλειψαν οι Αμερικάνοι τo νεκροταφείο της Omaha, υπό την καθοδήγηση Αμερικανών καταδρομέων. Μικρά σκάφη είχαν προσεγγίσει όσο ήταν αυτό εφικτό, ούτως ώστε να επιτεθούν στις θέσεις των Γερμανικών πυροβόλων. Η επιπτώσεις ήταν δραματικές, καθώς ανέστειλαν την επιθυμία των Γερμανών να επικεντρώσουν την επίθεσή τους στα αμερικάνικα στρατεύματα που είχαν παραμείνει στην παραλία. Έτσι, η σφαγή μετριάστηκε. Μέχρι το μεσημέρι, η Γερμανική αντίσταση είχε μειωθει σημαντικά. Μέχρι τη νύχτα, οι Αμερικάνοι είχαν κερδίσει την κατάληψη της παραλίας και της άμεσης ενδοχώρας. Η απόβαση κόστισε στους Αμερικάνου 2,400 απώλειες – και αυτό κυρίως έχει μείνει χαραγμένο ακόμη στη μνήμη τους. Ωστόσο, πρέπει να τονίσουμε για την τιμή των όπλων ότι παρά τις απώλειες, μέχρι τη νύχτα 34,000 στρατιώτες είχαν πατήσει το έδαφος αυτής της αιματοβαμμένης παραλίας.
Κείμενο – Απόδοση Λ.Τ.
