share24.gr Μοιράσου την Ιδέα
Το Μουσείο του Λούβρου, γαλλικά «Musée du Louvre», επίσημη ονομασία του Μεγάλου Λούβρου, γαλλικά «Grand Louvre», είναι το εθνικό μουσείο και η γκαλερί τέχνης της Γαλλίας, στεγάζεται σε τμήμα ενός μεγάλου ανακτόρου των Παρισίων που είχε οικοδομηθεί κοντά στο κάστρο του Philip Augustus, το οποίο χρονολογείται στον 12ο αιώνα. Το 1546 ο Francis I, μέγας συλλέκτης έργων τέχνης, γκρέμισε το παλιό κάστρο και ξεκίνησε την οικοδόμηση μιας άλλης ανακτορικής κατοικίας, του Λούβρου, το οποίο προστέθηκε στη συλλογή κατοικιών κάθε επόμενου Γάλλου μονάρχη. Υπό τον Francis I, μόνο ένα μικρό τμήμα του σημερινού Λούβρου είχε ολοκληρωθεί, με αρχιτέκτονα τον Pierre Lescot. Αυτό το αυθεντικό τμήμα αποτελεί σήμερα το ΝΔ μέρος της Cour Carrée. Κατά τον 17ο αιώνα, έγιναν σημαντικές προσθήκες στο κτηριακό συγκρότημα από τον Λουδοβίκο τον ΧΙΙΙ και τον Λουδοβίκο XIV. Ο Καρδινάλιος Richelieu, επικεφαλής υπουργός του Λουδοβίκου XIII, αγόρασε σημαντικά έργα τέχνης για τη συλλογή του μονάρχη. Ο Λουδοβίκος XIV και ο υπουργός του Καρδινάλιος Mazarin, απέκτησαν εκθαμβωτικές συλλογές έργων τέχνης, συμπεριλαμβανομένης και αυτής του Καρόλου Ι της Αγγλίας. Μια επιτροπή, που αποτελείτο από τους αρχιτέκτονες Claude Perrault και Louis Le Vau φιλοτέχνησαν εκείνο το τμήμα του Λούβρου που είναι γνωστό ως Colonnade.
Το Λούβρο σταμάτησε να είναι βασιλική κατοικίας όταν ο Λουδοβίκος XIV μετέφερε τη αυλή τους στις Βερσαλλίες το 1682. Η ιδέα να χρησιμοποιηθεί το Λούβρο ως δημόσιο μουσείο γεννήθηκε τον 18ο αιώνα. Ο κόμης d’Angiviller βοήθησε στην κατασκευή και σχεδίαση της πτέρυγας Grande Galerie και συνέχισε να αποκτά έργα τέχνης. Το 1793 η επαναστατική κυβέρνηση άνοιξε για το κοινό το Κεντρικό Μουσείο Έργων Τέχνης στη Μεγάλη Γκαλερί. Επί βασιλείας του Ναπολέοντα, ξεκίνησε η κατασκευή της Cour Carrée και μιας βορινής πτέρυγας. Κατά τον 19ο αιώνα, ολοκληρώθηκαν δύο μεγάλες πτέρυγες, οι γκαλερί τους και τα περίπτερα που εκτείνονται δυτικά, ενώ ο Ναπολέων III οργάνωσε την έκθεση των εγκαινίων. Το ολοκληρωμένο Λούβρο ήταν ένα τεράστιο συγκρότημα κτηρίων που εκτινόταν σε δύο κύρια κτιριακά τετράγωνα κι περιελάμβανε δύο πολύ μεγάλες αυλές.
Το κτηριακό συγκρότημα υποβλήθηκε σε μια μεγάλη ανακαίνιση τις δεκαετίες 1980 και ’90 με σκοπό ο παλιότερος μουσειακός χώρος να γίνει πιο εύκολα προσβάσιμος τους επισκέπτες. Έτσι, κάτω από τις κεντρικές αυλές του Λούβρου, κατασκευάστηκαν μια τεράστια υπόγεια υποδομή γραφείων, καταστήματα, εκθεσιακοί χώροι, αποθηκευτικοί χώροι και χώροι στάθμευσης, μια αίθουσα συνεδριάσεων, ένας χώρος στάθμευσης τουριστικών λεωφορείων, μια καφετέρια. Η ισόγεια είσοδος του αυτού του κτηριακού συγκροτήματος κατασκευάστηκε στο κέντρο της Cour Napoléon και στέφθηκε από μια – αμφιλεγόμενη – πυραμίδα κατασκευασμένη από ατσάλι και γυαλί, σχεδιασμένη από το Αμερικάνο αρχιτέκτονα I.M. Pei. Το υπόγειο κτηριακό συγκρότημα υποδομών άνοιξε το 1989. Το 1993, στην επέτειο για τα 200 χρόνια του μουσείου, άνοιξε η πτέρυγα Richelieu που ανακατασκευάστηκε, ενώ πριν ήταν το κτήριο του Υπουργείου Οικονομικών. Για πρώτη φορά όλο το κτηριακό συγκρότημα ήταν αφιερωμένο στην τέχνη και λειτουργούσε ως μουσειακός χώρος. Η νέα πτέρυγα, σχεδιασμένη από τον Pei, είχε έκταση πάνω από 21,368 τ.μ. εκθεσιακού χώρου, όπου αρχικά φιλοξενούσε συλλογές ευρωπαϊκής ζωγραφικής, διακοσμητικής και Ισλαμικής τέχνης. Τρία εσωτερικά αίθρια με στέγη κατασκευασμένη από γυαλί παρουσίαζαν εκθέματα Γαλλικής γλυπτικής και αρχαίας Ασσυριακής τέχνης.
Το 2012 άνοιξε για το κοινό ένα τμήμα του Λούβρου στη πόλη Lens του γαλλικού βορά. Το μουσείο, σχεδιασμένο από τους Ιάπωνες αρχιτέκτονες Kazuyo Sejima και Ryue Nishizawa, είχε σκοπό να ενισχύει τη οικονομία της περιοχής και να αποσυμφορήσει το Παρίσι, ενώ η Γαλλική Κυβέρνηση το 2007 εξήγγειλε σχέδια για παράτημα του Μουσείου στο νησί Saadiyat του Abu Dhabi. Παράλληλα υπεγράφη συμφωνία 30 ετών για ενοικίαση εκατοντάδων έργων τέχνης από το Λούβρο των Παρισίων στο Λούβρο του Abu Dhabi, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Jean Nouvel.
Η συλλογή έργων ζωγραφικής του Λούβρου είναι μία από τις πλουσιότερες του κόσμου και παρουσιάζει όλες τις περιόδους της Ευρωπαϊκής Τέχνης μέχρι τις Επαναστάσεις του 1848. Τα έργα που δημιουργήθηκαν μετά το 1848 μεταφέρθηκαν στο Μουσείο Orsay, το οποίο άνοιξε το 1986. Η συλλογή έργων ζωγραφικής του Λούβρου από τον 15ο έως τον 19ο αιώνα είναι ανεκτίμητη κι αξεπέραστη, ενώ φιλοξενεί αρκετά αριστουργήματα της Ιταλικής Αναγέννησης, όπως και Φλαμανδούς και Ολλανδούς ζωγράφους της περιόδου Baroque.
Το τμήμα διακοσμητικής τέχνης παρουσιάζει τους θησαυρούς των Γάλλων Μοναρχών – χάλκινα έργα, μινιατούρες, αγγεία, ταπετσαρίες, κοσμήματα και έπιπλα –ενώ το τμήμα Ελληνικής, Ετρουσκικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητας φιλοξενεί αρχιτεκτονήματα, γλυπτά, μωσαϊκά, χάλκινα αγάλματα, κοσμήματα και αγγεία. Το τμήμα Αιγυπτιακών αρχαιοτήτων ιδρύθηκε το 1826 για να στεγάσει και να οργανώσει τις συλλογές που απέκτησε ο Ναπολέων κατά τη διάρκεια της Αιγυπτιακής εκστρατείας. Το τμήμα της Εγγύς Ανατολής είναι δημοφιλές για τη συλλογή έργων από τη Μεσοποταμία.
Κείμενο – Απόδοση Λ.Τ.
share24.gr
