Στο νησί της Ικαρίας η μακροζωία είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Δεν είναι συνηθισμένο να βρει κανείς ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες με ηλικία αρκετά μεγαλύτερη από το προσδόκιμο ζωής στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για την ακρίβεια, ένας στους τρεις Ικαριώτες απολαμβάνει μέχρι και την ένατη δεκαετία της ζωής του, ενώ πολλοί από αυτούς περνάνε τα 100 και γίνονται αιωνόβιοι.
Οι Ικαριώτες δεν κατέχουν τα πρωτεία μόνο ως προς το προσδόκιμο ζωής, αλλά διατηρούν την υγεία τους σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με το μέσο όρο των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Πιο συγκεκριμένα, έχουν πολύ χαμηλότερα ποσοστά καρκίνου και καρδιακών παθήσεων, ενώ παράλληλα είναι λιγότερο πιθανό να υποφέρουν από κατάθλιψη ή άνοια κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Επίσης είναι σωματικά δραστήριοι και ικανοί για εργασία μέχρι τα βαθιά γεράματα και διατηρούν μια υγιή σεξουαλική ζωή για περισσότερα χρόνια. Πολλοί επιστήμονες επισκέπτονται όλα αυτά τα χρόνια την Ικαρία και προσπαθούν να ανακαλύψουν το μυστικό για την καλή υγεία και τη μακροζωία. Έχουν επικεντρωθεί σε συγκεκριμένες συνήθειες των κατοίκων του νησιού, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η τοπική διατροφή και η έφεση των κατοίκων να κοιμούνται για λίγες ώρες το μεσημέρι.
Το νησί έχει πάρει το όνομά του από το γνωστό μυθολογικό ήρωα, Ίκαρο, που πέταξε τόσο κοντά στον ήλιο ώστε τα κέρινα φτερά του έλιωσαν με αποτέλεσμα να πέσει στη θάλασσα. Το νησί της Ικαρίας βρίσκεται στα ανατολικά του Αιγαίου, περίπου 30 μίλια από τις τουρκικές ακτές. Η μακροζωία του πληθυσμού του νησιού έχει επικυρωθεί επιστημονικά, μέσα από διάφορες επιστημονικές μελέτες και δημογραφικές έρευνες που έχουν διεξαχθεί τα τελευταία χρόνια. Η πιο αξιόλογη από αυτές είναι η μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Κατά τη διάρκεια αυτής της μελέτης, η Δρ. Χριστίνα Χρυσοχόου, καρδιολόγος της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών, διαπίστωσε ότι η τοπική Ικαριώτικη διατροφή είναι πλούσια σε όσπρια και σε τοπικά άγρια είδη λαχανικών και χόρτων που περιέχουν 10 φορές περισσότερα αντιοξειδωτικά από το κόκκινο κρασί. Επίσης διαπιστώθηκε πως οι κάτοικοι τρέφονται με πατάτες και κατσικίσιο γάλα. Αντιθέτως το κρέας και η ραφιναρισμένη ζάχαρη είναι πολύ περιορισμένα στη διατροφή τους.
Σύμφωνα με την Χρυσοχόου, η Ικαριώτικη διατροφή είναι αρκετά διαφορετική από εκείνη των άλλων ελληνικών νησιών, πράγμα που θα μπορούσε να είναι η απάντηση του μυστικού της μακροζωίας τους. “Οι Ικαριώτες πίνουν πολύ τσάι από άγρια βότανα και ελάχιστο καφέ, ενώ η ημερήσια κατανάλωση θερμίδων δεν είναι υψηλή,” εξήγησε. ”Επίσης, η Ικαρία είναι ένα απομονωμένο νησί χωρίς πολλούς τουρίστες, πράγμα που σημαίνει ότι ειδικά στα χωριά του βορρά, όπου έχουν καταγραφεί τα υψηλότερα ποσοστά μακροζωίας, η ζωή είναι σε μεγάλο βαθμό ανεπηρέαστη από αυτή του δυτικού τρόπου ζωής”. Μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι οι Ικάριώτες συνηθίζουν να κοιμούνται για λίγες ώρες το απόγευμα πράγμα που θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας μείωσης της εμφάνισης καρδιακών παθήσεων.
Όπως αποδεικνύεται, η Ικαρία είναι ένα από τα λίγα μέρη στον κόσμο που μπορούμε να βρούμε τις απαντήσεις σε δύο βασικά θέματα της υγείας. Το ένα είναι να βρούμε το πως θα αυξήσουμε το προσδόκιμο ζωής και το άλλο πως ο άνθρωπος θα φεύγει από τη ζωή από φυσικά αίτια χωρίς να υποφέρει από ανίατες και βασανιστικές ασθένειες. Η μόνη περίοδος κατά την οποία οι κάτοικοι του νησιού υπέφεραν ήταν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το νησί είχε κατακτηθεί από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τουλάχιστον το 20% του πληθυσμού πέθανε από την ασιτία. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η τραγική εμπειρία οδήγησε στο να δημιουργηθούν δομές αλληλεγγύης μεταξύ των κατοίκων του νησιού. Ένας από τους λίγους γιατρούς του νησιού δηλώνει πως, το νησί δεν είναι ένας τόπος του ”εγώ”, αλλά είναι τόπος του ”εμείς”
Αν κάποιος ρωτήσει τους ίδιους τους ηλικιωμένους κατοίκους του νησιού για τα μυστικά τους, κάθε ένας από αυτούς έχει να πει και κάτι το διαφορετικό. Ο Guardian αφηγείται την ιστορία του Κώστα Σπόνσα, ενός Ικάριώτη, που έχασε το πόδι του κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ στα βουνά της Αλβανίας και γιόρτασε τα 100ά γενέθλιά του το 2013. Σώθηκε από τους συναδέλφους του Ικαριώτες και δήλωσε πως αυτή του η εμπειρία δεν τον κατέβαλε. Ο ίδιος στήριξε τον εαυτό του και δεν έπεσε ποτέ σε κατάθλιψη μετά την απώλεια του ποδιού του. Σήμερα, μας συμβουλεύει πως το κλειδί της μακροζωίας είναι η ευχάριστη διάθεση και η καλοπέραση και ότι η κατάθλιψη, η μοναξιά, η θλίψη και το άγχος μπορεί να στοιχίσουν στη ζωή μας μια ολόκληρη δεκαετία.
Η Ελένη Μάζαρη, η τοπική κτηματομεσίτρια, δήλωσε πώς η οικογένεια είναι ζωτικό κομμάτι του Ικαριώτικου πολιτισμού και θα μπορούσε να είναι η αιτία της μακροζωίας τους. “Τα άτομα μεγάλης ηλικίας μένουν μαζί με τις οικογένειες των παιδιών τους. Υπάρχει ένα γηροκομείο, αλλά μόνο όσοι δεν απέκτησαν παιδιά ή όσοι έχουν χάσει όλα τα μέλη της οικογένειάς τους μένουν εκεί. Θα ήταν ντροπή για κάποιον από μας να στείλει έναν ηλικιωμένο στο γηροκομείο. Αυτή είναι η αιτία της μακροζωίας.”
Για εκείνους που ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερες πρακτικές συμβουλές, ο Κώστας έχει κάτι να τους πει, ”Μην χρησιμοποιείτε ποτέ βούτυρο στη διατροφή σας και πάντα να κοιμόσαστε ήσυχα (με το παράθυρο ανοιχτό), αποφύγετε να τρώτε πάρα πολύ κρέας. Αντιθέτως να πίνετε τσάι από άγρια βότανα, και να έχετε πάντα ένα ή δύο ποτηράκια κόκκινο κρασί στο φαγητό.
Guardian Ικαρία Μακροζωία 2016-04-23
Kοινοποιήστε σε φίλους σας!
ΕτικέτεςGuardian Ικαρία Μακροζωία