Μερικές φορές, θα ήθελα κάποιος να μου πει ότι όλα θα πάνε καλά!

Θεωρώ τον εαυτό μου ισχυρή προσωπικότητα, που έχει δεχτεί αρκετά χτυπήματα από τη ζωή. Ωστόσο, μερικές φορές, θα ήθελα κάποιος να με πάρει από το χέρι και να μου πει ότι όλα θα πάνε καλά. Θα ήθελα κάποιος να μου υποσχεθεί ότι υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία μπορούμε να κάνουμε, ότι δεν χρειάζεται να ανησυχώ για τίποτα. Αυτή η ανάγκη δε σημαίνει αδυναμία, αντιθέτως, τεκμηριώνει τη δύναμη και το θάρρος ενός προσώπου που είναι ευγνώμων στον άλλον για τη βοήθεια που μπορεί να του προσφέρει σε μια ανάγκη.

Όλα θα πάνε καλά, στο τέλος όλα θα πάνε καλά, κι αν ακόμη αυτό δεν συμβεί…τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμη.

Μόνο οι δυνατές προσωπικότητες καταλαβαίνουν τι σημαίνει να ακούει κανείς μια λέξη γεμάτη ελπίδα, ένα αγαπημένο χέρι να τους σηκώσει από κάτω. Μέσα σε έναν εγωιστικό κόσμο, όπου ο καθένας έχει γυρίσει την πλάτη του στον άλλον, κάθε στήριγμα είναι σημαντικό. Σε μία δύσκολη στιγμή, ακόμη κι ο πιο μεγάλος ήρωας θα είναι ευγνώμων σε κάποιον που θα του πει ότι όλα θα πάνε καλά…διότι εάν υπάρχει κάτι μου μας δίνει ζωή, αυτό είναι η πίστη.

Μία κρυφή ανάγκη: η συναισθηματική πείνα.

Το 1920, ο Edward Throndike όρισε τη Συναισθηματική Νοημοσύνη ως «δεξιότητα να κατανοείς τους άλλους βοηθώντας τους με σοφό τρόπο να βελτιώσουν τις σχέσεις τους». Επιπλέον, ανέφερε ότι υπάρχει μια διάσταση που χαρακτηρίζει γενικά το ανθρώπινο ον, κι αυτή είναι η «συναισθηματική πείνα». Όλοι μας έχουμε ανάγκη μερικές φορές από ένα στήριγμα, μεγαλύτερο από αυτό που έχουμε, περισσότερη εκτίμηση από αυτή που δεχόμαστε, περισσότερη αναγνώριση και μάλιστα, γιατί όχι, περισσότερη στοργή, μια στοργή πιο ζωντανή, πιο απτή.

Ωστόσο, εάν υπάρχει κάτι που μας προτείνουν τα περισσότερα βιβλία αυτό-βοήθειας, είναι να μάθουμε να «τρεφόμαστε μόνοι μας». με άλλα λόγια, πρέπει να κάνουμε πρακτική σε σωστές τεχνικές για να αποφύγουμε τον εγωισμό, να μάθουμε να εκτιμούμε τον εαυτό μας και τον δυνατό μας χαρακτήρα με τον οποίο νικάμε κάθε αντιξοότητα. Ένα είναι σίγουρο ότι όλα αυτά είναι θετικά και σημαντικά, υπάρχει όμως κάτι που πρέπει να είναι απόλυτα σαφές.

Το πρόσωπο που παρεμβαίνει στην προσωπική του ανάπτυξη και στις ψυχολογικές του δυνάμεις δεν πρέπει να ενεργήσει με ακραίο τρόπο και να οδηγηθεί σε μια «αυτό-τροφοδοσία» επιθετική, σε σημείο που δεν θα έxει ανάγκη από κανέναν. Διότι, μερικές φορές, εκείνοι που δεν έχουν ανάγκη από τίποτα δεν προσφέρουν και τίποτα και χωρίς να το καταλάβουν καταλήγουν να βιώνουν έναν αληθινό συναισθηματικό υλισμό.

Το κλειδί βρίσκεται στην ισορροπία και στο γεγονός ότι πρέπει να καταλάβουμε ότι ένας δυνατός άνθρωπος δεν είναι κάποιος που έχει ανοσία στην ταλαιπωρία, ούτε είναι αναίσθητος άνθρωπος, ούτε πάσχει από έλλειψη συναισθημάτων. Τα δυνατά άτομα είναι εκείνα που κάποια μέρα αφέθηκαν στην αδυναμία κι εκείνα που, μέσα τους, συνεχίζουν να υποφέρουν από τα σημάδια της δυστυχίας, και γι΄αυτό, εκείνοι, περισσότερο από όλους θα έπρεπε όχι μόνο να έχουν ένα στήριγμα αλλά να λάβουν τρυφερά χάδια αγάπης με τα οποία να χορτάσουν την πείνα τους, με τα οποία θα μπορέσουν να γιατρέψουν τις συναισθηματικές τους πληγές.

Όλα θα πάνε καλά, έχε μου εμπιστοσύνη.

Όλοι έχουμε ανάγκη, σε μια στιγμή της ζωής μας, κάποιος να μας πάρει από το χέρι και να μας πει ότι όλα θα πάνε καλά. Υπάρχουν στιγμές, όπως αυτή, που η αυτοπεποίθηση δεν έρχεται, που μια εκτίμηση στον εαυτό μας δεν εγγυάται την επιτυχία, την επίλυση ή το καλό τέλος. Υπάρχουν σημαντικές στιγμές, όπου τίποτα δεν είναι τόσο εξαγνιστικό όσο το γεγονός να μοιράζεται κανείς ορισμένα βάρη, να ανακουφίζει το βάρος της οδύνης και το φορτίο της ανησυχίας.

Γνωρίζουμε, για παράδειγμα, ότι αυτοί οι γιατροί που παίρνουν το χέρι των ασθενών τους, τούς προσφέρουν θετικά μηνύματα, γεμάτα ελπίδα, καταφέρνουν να μειώσουν τον φόβο και την ανησυχία της ασθένειας. Έτσι, λίγα ηρεμιστικά είναι τόσο ανακουφιστικά όσο ο εκείνος πατέρας, ή εκείνη η μητέρα που θα ανακουφίσουν τα παιδιά από την ανησυχία και θα τα οδηγήσουν να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, λέγοντας πως όλα θα πάνε καλά.

Μερικές φορές, αυτό συμβαίνει σε όλους, ο εγκέφαλος θολώνει και αναδύονται ζοφερές σκέψεις. Διότι, οι αρνητικές σκέψεις έχουν την κακή συνήθεια να είναι ανθεκτικές, σαν τον κασσίτερο, που συγκεντρώνει την αρνητικότητα και τη θλίψη, την αβεβαιότητα και το χάος.

Όταν αυτό συμβαίνει, όταν ο φόβος κυκλοφορεί ανεξέλεγκτος, όταν δεν μπορούμε πάντοτε μόνοι μας να εφαρμόσουμε αυτή την λογική προσέγγιση που μας επιτρέπει να κατανοήσουμε ότι μια ήττα δεν είναι και μια καταστροφή, ή ένα λάθος δεν είναι το τέλος του κόσμου.

Εκείνες τις στιγμές, ένα αγαπημένο χέρι, ένα καθαρό πνεύμα και μια τρυφερή καρδιά κάνουν θαύματα. Διότι δεν μπορούμε να διασχίσουμε μόνοι μας όλα εκείνα τα μονοπάτια που οδηγούν στη θεραπεία, καθώς ακόμη κι αν έχουμε μάθει να τροφοδοτούμε τον εαυτό μας, κανένας δεν είναι πρόθυμος να βιώσει εκείνες τις στιγμές της φρίκης και της αδυναμίας.

Αυτό που βοηθάει είναι κάποιος να μας πει ότι όλα θα πάνε καλά. Να μας θυμίσει ότι στη ζωή, όλα έρχονται, όλα περνάνε, και αυτό είναι μια ανακούφιση. Όταν κάποιος μας παίρνει από το χέρι και μας υπόσχεται ότι θα είναι στο πλάι μας, μας καταπραΰνει. Ας μάθουμε να δεχόμαστε τη βοήθεια, να είμαστε ταπεινοί και να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να λάβουμε αυτό που οι άλλοι μας προσφέρουν πρόθυμα. Ας γίνουμε αρχικά ικανοί να προσφέρουμε στους άλλους τον καλύτερο εαυτό μας και να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον πιο δεκτικό, πιο ισχυρό και χαρούμενο, κι όλα αυτά θα γίνουν μόλις καταφέρουμε να τα αντιληφθούμε τη συναισθηματική οπτική της ζωής.

Κείμενο – Απόδοση Λ.Τ.  Εικόνα: amygowenlock

share24.gr / Spirit Alive

Για περισσότερα νέα σχετικά με Ψυχολογία & Αυτοβελτίωση κάντε like στην σελίδα στο facebook

Κάθε αναδημοσίευση ολική η μερική σε άλλο ιστότοπο θα πρέπει να γίνεται υποχρεωτικά με αναφορά πηγής στο site μας και σύνδεσμο (link) στο άρθρο, καθώς και στη σελίδα Spirit Alive στο facebook επίσης με ενεργό σύνδεσμο. Σε κάθε άλλη περίπτωση η αναδημοσίευση απαγορεύεται. Κάθε αναδημοσίευση σε έντυπο μέσο απαγορεύεται.